Waar we van tevoren al van dachten dat het wat druk, leuk en hectisch zou worden, bleek ook echt zo te zijn, een goede inschatting! Halverwege de week vlogen we na het werk op woensdagavond 13 augustus naar Nederland, om daar de volgende dag direct door te vliegen naar Italië voor het huwelijk van Stijn en Jantje in het prachtige Toscane. Het was heel bijzonder om daarbij aanwezig te kunnen zijn voor Boudewijn als trotse getuige en heerlijk om op onze slippers door Florence te lopen, waardoor we echt in vakantiestemming kwamen. Na Italië zijn we een week in Nederland op bezoek geweest bij vrienden en familie. We hebben heel erg genoten van de tijd die we door konden brengen met ouders, oma’s, andere familieleden en vrienden. Ook was het bijzonder om in Nederland bij het huwelijk van Gijs en Mara te kunnen zijn, wat een prachtige dag!

Op de terugweg van Nederland zijn we twee dagen in Abu Dhabi geweest, waar we een klein beetje sightseeing hebben gedaan om vervolgens alleen maar onszelf te plaatsen op een ligstoel bij het zwembad en hooguit een baantje te zwemmen met uitzicht op de grote Moskee van de stad.

Eenmaal terug in Sydney wachtte ons bezoek ons al op (is weer eens wat anders dan zelf het bezoek ophalen), Roderick en Eefje hadden zich al een paar dagen vermaakt in onze woonplaats en bleken het gelukkig ook erg leuk te vinden. Meteen de dag daarna weer aan het werk viel niet mee, maar daarover konden we niet lang nadenken want er moest verhuisd worden. Gelukkig hebben Eefje en Roderick ons ook erg geholpen en door iedere avond na het werk in de week daarna kleine beetjes te verhuizen hebben we in het weekend ook nog leuke dingen gedaan met z’n vieren en zoveel mogelijk genoten. We hebben een wedstrijd van het Australian Football (Sydney Swans) bezocht, gezeild in de haven, met dolfijnen(!) en met onze VW bus naar Ku-ring-gai Chase National Park ten noorden van de stad gereden. Daarnaast lekker gegeten, cocktails gedronken en een goede vrijdagmiddag borrel gedaan na een week werken.

Helaas zijn ze inmiddels weer weg en begon voor ons het ‘gewone’ leven vanuit een nieuw appartement. We wonen nog net iets dichter bij het centrum in een nieuw appartementen complex. Het appartement is heel licht wat we erg fijn vinden en heeft een grotere woonkamer en maar één slaap kamer i.p.v. twee, waardoor we de ruimte zelf veel meer gebruiken en bezoek voortaan in de kamer slaapt :) En een groot voordeel (vooral in de zomer, want nu was het nog erg koud) is het zwembad met uitzicht op de stad.

Ondertussen heeft Boudewijn met zijn hockeyteam het kampioenschap binnengehaald. In het Olympisch stadion (wie kent de gouden strafbal van Stephan Veen in 2000 niet) werd in de ‘Grand Final’ met 3-1 gewonnen. Weer een mooie ervaring.

Zaterdag hebben we een walvis tour gedaan en een paar uur in het golvende water gedobberd met een boot net buiten de haven van Sydney, maar het was het meer dan waard toen we meerdere Humpback Whales zagen. Prachtig om die grote dieren van dichterbij te kunnen zien in de natuur.

Zondag heeft Martine eindelijk haar gestelde doel gerealiseerd, het lopen van de halve marathon in Sydney. En het resultaat van drie keer in de week hardlopen met een schema mag er zijn. Met een tijd van binnen de 2 uur (1:57:40) is ze daar erg blij mee!

Op banen gebied zijn er ook de nodige ontwikkelingen inmiddels. Helaas is het contract van Martine niet verlengd en moet er dus weer op banenjacht gegaan worden. Het is weer een ervaring rijker als je op een vrijdagmiddag mee wordt genomen door je baas naar de kroeg naast het kantoor en hij doodleuk vertelt onder het genot van een drankje dat je contract niet wordt verlengd omdat het team wordt geherstructureerd en je directe leidinggevende hem heeft verteld dat je niet functioneert om zichzelf te beschermen. Doordat het hier erg hiërarchisch is wordt er geen verdere navraag gedaan bij collega’s want hij vertrouwt op die directe leidinggevende. Je krijgt een week salaris mee (het is immers de laatste week van je half jaar proeftijd) en succes gewenst! Het is dan fijn om via collega’s te horen dat ze er langzaam achter komen dat het aan de baas lag. Als Nederlander vindt je dit een belachelijke manier van omgaan met je personeel, maar alle Australiërs reageren met een ‘no worries, dat gebeurt heel vaak hier, is best normaal in je half jaar proeftijd, daar maken ze gebruik van’... Ook wij leren hier nog veel na een jaar! :)

Wij hopen de komende tijd in wat rustiger vaarwater te komen, het wordt lente, dat betekent mooi weer en genieten van zon, zee, strand en Sydney!

Cheers,
Boudewijn & Martine